- 267
- 1,266
- 124
Click anywhere to continue browsing...
Great startingਅਪਡੇਟ 01
ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਇੱਕ ਮੱਧ ਵਰਗੀ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਇਕ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਪਰ ਉਨਾਂ ਦਾ ਘਰ ਸ਼ਹਿਰ ਦੀ ਇਕ ਸਾਈਡ ਤੇ ਹੈ ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਘਰ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਸ਼ੋਰ:ਸ਼ਰਾਬੇ ਤੋਂ ਦੂਰ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਇਸ ਮੋਹੱਲੇ ਵਿੱਚ ਜਿਆਦਾਤਰ ਘਰ ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਆਏ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਲਈ ਉਨਾਂ ਨੂੰ ਇਥੇ ਪਿੰਡ ਵਰਗਾ ਮਾਹੌਲ ਹੀ ਮਿਲਿਆ ਹੈ।
ਹੁਣ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਘਰ ਦੇ ਮੈਂਬਰਾਂ ਦੀ...
ਹਰਨਾਮ ਸਿੰਘ, ਉਮਰ 50 ਸਾਲ...
ਘਰ ਦਾ ਮੁਖੀ ਹੈ ਅਤੇ ਇਕ ਸਰਕਾਰੀ ਨੌਕਰੀ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ 10 ਕਿੱਲੇ ਜਮੀਨ ਹੈ ਜੋ ਕਿ ਠੇਕੇ ਤੇ ਦਿੱਤੀ ਹੋਈ ਹੈ।
ਮਨਜੀਤ ਕੌਰ, ਉਮਰ 45 ਸਾਲ...
ਹਰਨਾਮ ਸਿੰਘ ਦੀ ਪਤਨੀ
ਰੰਗ ਪੂਰਾ ਗੋਰਾ, ਮੁੰਮੇ ਵੱਡੇ-ਵੱਡੇ, ਬੁੰਡ ਪੂਰੀ ਗੋਲ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਨਿਕਲੀ ਹੋਈ, ਮੋਟੇ-ਮੋਟੇ ਪੱਟ, ਹਲਕਾ ਜਿਹਾ ਪੇਟ ਨਿਕਲਿਆ ਹੋਇਆ, ਸਿਰੇ ਦੀ ਰੰਨ ਹੈ ਪਰ ਅੱਜ ਤੱਕ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ।
ਮਨਜੀਤ ਇਕ ਘਰੇਲੂ ਵਾਈਫ ਹੈ ਜੋ ਕਿ ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਘਰ ਹੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਘਰ ਦੇ ਕੰਮਾਂ ਵਿੱਚ ਵਿਅਸਤ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਘਰ ਦੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਨਾਲ ਮਨਜੀਤ ਦਾ ਸਰੀਰ ਪੂਰਾ ਕੈਮ ਬਣਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ।
ਮਨਦੀਪ ਕੌਰ, ਉਮਰ 23 ਸਾਲ...
ਹਰਨਾਮ ਅਤੇ ਮਨਜੀਤ ਦੀ ਕੁੜੀ
ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਵਾਂਗ ਹੀ ਸੋਹਣੀ, ਪਰ ਮੁੰਮੇ ਅਤੇ ਬੁੰਡ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਮਨਜੀਤ ਜਿੱਡੇ ਨਹੀਂ ਹਨ, ਪਰ ਮੁੰਮੇ ਪੂਰੇ ਗੋਲ ਅਤੇ ਬੁੰਡ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਨਿਕਲੀ ਹੋਈ ਹੈ।
ਮਨਦੀਪ ਨੂੰ ਵਿਆਹੀ ਨੂੰ 2 ਸਾਲ ਹੋ ਗਏ ਹਨ ਅਤੇ ਅਜੇ ਤੱਕ ਉਸਦੇ ਕੋਈ ਬੱਚਾ ਨਹੀ ਹੋਇਆ ਹੈ।
ਰਮਨਜੀਤ ਸਿੰਘ, ਉਮਰ 21 ਸਾਲ...
ਹਰਨਾਮ ਅਤੇ ਮਨਜੀਤ ਦਾ ਮੁੰਡਾ
ਸਾਰੇ ਉਸਨੂੰ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਰਮਨ ਕਹਿਕੇ ਬੁਲਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਸੋਹਣਾ-ਸੁਨੱਖਾ ਮੁੰਡਾ ਜੋ ਕਿ ਕਾਲਜ ਵਿੱਚ ਪੜਦਾ ਹੈ।
ਮਨਜੀਤ ਆਪਣੇ ਮੁੰਡੇ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰ ਕਰਦੀ ਹੈ ਇਸ ਲਈ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਮੁੰਡੇ ਦਾ ਨਾਮ ਵੀ ਆਪਣੇ ਨਾਮ ਮਨਜੀਤ ਤੋਂ ਹੀ ਰਮਨਜੀਤ ਰੱਖਿਆ ਹੈ। ਮਨਜੀਤ ਲਈ ਉਸਦਾ ਸਭ ਕੁਝ ਉਸਦਾ ਪਿਆਰਾ ਪੁੱਤਰ ਰਮਨ ਹੈ।
ਕਹਾਣੀ ਵਿੱਚ ਬਾਕੀ ਹੋਰ ਪਾਤਰ ਵੀ ਹਨ ਜੋ ਸਮੇਂ ਨਾਲ ਜੁੜਦੇ ਰਹਿਣਗੇ।
ਕਹਾਣੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦੇ ਹਾਂ:
ਕਹਾਣੀ ਸੁਰੂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜਦੋਂ ਮਨਜੀਤ ਦਾ ਜਮਨਦਿਨ ਆਉਣ ਵਾਲਾ ਸੀ। ਹਰਨਾਮ ਆਪਣੇ ਕੰਮ ਵਿੱਚ ਇੰਨਾ ਰੁੱਝਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਕੋਲ ਮਨਜੀਤ ਲਈ ਸਮਾਂ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕੰਮ ਜਾਂ ਦੋਸਤੀ ਉਸਨੂੰ ਮਨਜੀਤ ਨਾਲੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੋਵੇ। ਮਨਜੀਤ ਦੇ ਜਨਮਦਿਨ ਤੇ ਯੋਜਨਾ ਬਾਹਰ ਰਾਤ ਦਾ ਖਾਣਾ ਖਾਣ ਦੀ ਸੀ ਅਤੇ ਮਨਜੀਤ ਨੂੰ ਹਰਨਾਮ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰਦੇ ਹੋਏ 9 ਵਜ ਗਏ ਸਨ ਪਰ ਹਰਨਾਮ ਸਮੇਂ ਸਿਰ ਨਹੀਂ ਆਇਆ। ਹਰ ਔਰਤ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਨਾਲ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਮਾਂ ਬਿਤਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹੈ ਪਰ ਹਰਨਾਮ ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ ਮਨਜੀਤ ਨਾਲ ਸਮਾਂ ਬਿਤਾਉਣਾ ਸ਼ਾਇਦ ਪਸੰਦ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ।
ਉਹ ਰਾਤ ਨੂੰ 10 ਵਜੇ ਘਰ ਆਇਆ ਅਤੇ ਮਨਜੀਤ ਦਾ ਮੂਡ ਦੇਖ ਕੇ ਬੋਲਿਆ
ਹਰਨਾਮ: ਮਾਫ਼ ਕਰਨਾ ਦਫਤਰ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਬਹੁਤ ਸੀ।
ਮਾਫ਼ ਕਰਨਾ ਕਹਿਣਾ ਇਨਾਂ ਸੌਖਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਸਭ ਕੁਝ ਪਹਿਲਾਂ ਵਰਗਾ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ। ਪਰ ਮਨਜੀਤ ਕੀ ਕਹਿ ਸਕਦੀ ਸੀ, ਉਹ ਉਸਦਾ ਪਤੀ ਹੈ।
ਮਨਜੀਤ ਦਾ ਖਰਾਬ ਮੂਡ ਦੇਖ ਕੇ, ਹਰਨਾਮ ਨੇ ਕਿਹਾ
ਹਰਨਾਮ: ਰਮਨ ਵੱਡਾ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ, 21 ਸਾਲਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਨੌਜਵਾਨ ਕਾਲਜ ਦਾ ਵਿਦਿਆਰਥੀ। ਜਿੱਥੇ ਵੀ ਜਾਣਾ ਹੈ, ਉਸਨੂੰ ਨਾਲ ਲੈ ਜਾਇਆ ਕਰ, ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਆਨੰਦ ਮਾਣ, ਹੁਣ ਉਸਨੂੰ ਘਰ ਦੀ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਦੇ।
ਮਨਜੀਤ ਨੇ ਕਿਹਾ: ਅਤੇ ਪਤੀ ਦੀ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ।
ਹਰਨਾਮ ਨੇ ਕਿਹਾ: ਹੁਣ ਕੋਈ ਝਗੜਾ ਨਹੀਂ, ਮੈਂ ਥੱਕ ਗਿਆ ਹਾਂ, ਖਾਣਾ ਖਾਕੇ ਅਤੇ ਸੌਂ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ।
ਗੁੱਡ ਨਾਈਟ ਕਹਿ ਕੇ, ਹਰਨਾਮ ਖਾਣਾ ਖਾ ਕੇ ਸੌਂ ਗਿਆ।
ਰਮਨ ਦੇ ਦੋਸਤ ਦਾ ਵੀ ਜਨਮਦਿਨ ਸੀ, ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤ ਕੋਲ ਗਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਵੀ ਦੇਰ ਨਾਲ ਆਉਣਾ ਸੀ।
ਮਨਜੀਤ ਦਾ ਖਾਣਾ ਖਾਣ ਨੂੰ ਜੀਅ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਰਦਾ, ਇਸ ਲਈ ਮਨਜੀਤ ਨੇ ਆਪਣੇ ਕੱਪੜੇ ਬਦਲ ਲਏ ਅਤੇ ਰਮਨ ਦੇ ਆਉਣ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪਈ ਤਾਂ ਕਿ ਰਮਨ ਦੇ ਆਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਗੇਟ ਨੂੰ ਤਾਲਾ ਲਗਾ ਸਕੇ।
ਮਨਜੀਤ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਪੜ੍ਹਾਈ ਵਿੱਚ ਅੱਵਲ, ਗੱਲਾਂ ਵਿੱਚ ਹੁਸ਼ਿਆਰ ਅਤੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਨਿਭਾਉਣ ਵਿੱਚ ਇਮਾਨਦਾਰ ਹੈ।
ਰਮਨ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰਦੇ:ਕਰਦੇ ਮਨਜੀਤ ਸੌਂ ਗਈ, ਮਨਜੀਤ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਦੀ ਘੰਟੀ ਉਸਦੇ ਸੁਪਨੇ ਵਿੱਚ ਵੱਜ ਰਹੀ ਹੈ ਜਾਂ ਹਕੀਕਤ ਵਿੱਚ, ਪਰ ਜਦੋਂ ਮਨਜੀਤ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕੰਨਾਂ ਵਿੱਚ ਰਮਨ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਸੁਣੀ, ਤਾਂ ਮਨਜੀਤ ਨੂੰ ਅਹਿਸਾਸ ਹੋਇਆ ਕਿ ਇਹ ਸੁਪਨਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਬਲਕਿ ਅਸਲੀਅਤ ਵਿੱਚ ਰਮਨ ਆਇਆ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਬਾਹਰ ਖੜਾ ਆਵਾਜ਼ ਲੱਗਾ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਰਮਨ: ਮੰਮੀ, ਗੇਟ ਖੋਲ੍ਹੋ।
ਮਨਜੀਤ ਉਠੀ ਅਤੇ ਜਾ ਕੇ ਗੇਟ ਖੋਲਿਆ ਅਤੇ ਸਾਹਮਣੇ ਰਮਨ ਖੜਾ ਸੀ।
ਰਮਨ: ਹੈਲੋ ਮੰਮੀ।
ਰਮਨ ਇਕ ਪੈਕੇਟ ਮਨਜੀਤ ਨੂੰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।
ਰਮਨ: ਜਨਮਦਿਨ ਮੁਬਾਰਕ ਮੰਮੀ।
ਮਨਜੀਤ: ਥੈਂਕ ਯੂ ਪੁੱਤ, ਇਸ ਵਿੱਚ ਕੀ ਹੈ।
ਰਮਨ: ਇਸਨੂੰ ਖੁਦ ਖੋਲ੍ਹ ਕੇ ਦੇਖੋ।
ਮਨਜੀਤ: ਪੁੱਤ, ਮੈਂ ਇਸਨੂੰ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਦੇਖੂੰਗੀ।
ਰਮਨ: ਹੁਣੇ ਦੇਖੋ ਮੰਮੀ।
ਮਨਜੀਤ: ਮੈਂ ਇਸਨੂੰ ਕੱਲ ਦੇਖ ਲੂੰਗੀ, ਪੁੱਤ ਮੈਨੂੰ ਹੁਣ ਨੀਂਦ ਆਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਤੂੰ ਵੀ ਸੌਂ ਜਾ ਹੁਣ ਜਾਕੇ।
ਰਮਨ: ਠੀਕ ਹੈ ਮੰਮੀ ਅੱਜ ਦੀ ਪਾਰਟੀ ਕਿਵੇਂ ਰਹੀੇ।
ਮਨਜੀਤ: ਕਿਹੜੀ ਪਾਰਟੀ।
ਰਮਨ: ਕਿਹੜੀ ਪਾਰਟੀ, ਅੱਜ ਤੁਸੀਂ ਪਾਪਾ ਨਾਲ ਡਿਨਰ ਕਰਨ ਜਾ ਰਹੇ ਸੀ।
ਮਨਜੀਤ(ਇੱਕ ਨਕਲੀ ਮੁਸਕਰਾਹਟ ਦੇ ਨਾਲ): ਵਧੀਆ ਸੀ।
ਰਮਨ: ਤੇ ਪਾਪਾ ਦਾ ਤੋਹਫ਼ਾ।
ਮਨਜੀਤ ਥੋੜੀ ਕੜਕ ਅਵਾਜ ਵਿੱਚ ਬੋਲਦੀ ਹੈ।
ਮਨਜੀਤ: ਪੁੱਤ, ਜਾ ਕੇ ਸੌਂ ਜਾ।
ਰਮਨ ਮਨਜੀਤ ਨੂੰ ਗੁੱਡ ਨਾਈਟ ਬੋਲਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਦੋਵੇਂ ਆਪਣੇ ਕਮਰਿਆਂ ਵਿੱਚ ਚਲੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਸੌਂ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
ਅਗਲੀ ਅਪਡੇਟ ਜਲਦ ਹੀ...
for new story good luckਹੈਲੋ ਦੋਸਤੋ, ਕੀ ਹਾਲ ਹੈ ਤੁਹਾਡਾ।
ਮੈਂ ਇਕ ਕਹਾਣੀ ਲਿਖਣ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹਾਂ।
ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਹਿੰਦੀ ਵਿੱਚ ਇਕ ਲੇਖਕ ਦੁਆਰਾ ਲਿਖੀ ਗਈ ਸੀ। ਮੈਂ ਇਸਨੂੰ ਪੰਜਾਬੀ ਵਿੱਚ ਬਦਲਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਕਹਾਣੀ ਨੂੰ ਪੰਜਾਬੀ ਵਿੱਚ ਲਿਖ ਰਿਹਾ ਹਾਂ ਅਤੇ ਇਸ ਕਹਾਣੀ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਵੱਲੋਂ ਵੀ ਕੁਝ ਫੇਰ-ਬਦਲ ਕੀਤੀ ਹੈ।
ਸੋ ਮੈਨੂੰ ਉਮੀਦ ਹੈ ਕਿ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਪੰਜਾਬੀ ਵਿੱਚ ਪੜਨ ਵਿੱਚ ਪਸੰਦ ਆਵੇਗੀ ਅਤੇ ਪੂਰਾ ਮਜਾ ਆਵੇਗਾ।
ਕਹਾਣੀ ਨੂੰ ਪੜ ਕੇ ਇੰਜੋਏ ਕਰਨ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਕਮੈਂਟ ਵੀ ਕਰਦੇ ਰਹਿਓ ਤਾਂ ਕਿ ਅਗਲੀਆਂ ਅਪਡੇਟਾਂ ਦੇਣ ਵਿੱਚ ਹੌਂਸਲਾ ਮਿਲਦਾ ਰਹੇ।
ਪਹਿਲੀ ਅਪਡੇਟ ਜਲਦੀ ਹੀ ਆਵੇਗੀ।
Nice keep it upਅਪਡੇਟ 01
ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਇੱਕ ਮੱਧ ਵਰਗੀ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਇਕ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਪਰ ਉਨਾਂ ਦਾ ਘਰ ਸ਼ਹਿਰ ਦੀ ਇਕ ਸਾਈਡ ਤੇ ਹੈ ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਘਰ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਸ਼ੋਰ:ਸ਼ਰਾਬੇ ਤੋਂ ਦੂਰ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਇਸ ਮੋਹੱਲੇ ਵਿੱਚ ਜਿਆਦਾਤਰ ਘਰ ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਆਏ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਲਈ ਉਨਾਂ ਨੂੰ ਇਥੇ ਪਿੰਡ ਵਰਗਾ ਮਾਹੌਲ ਹੀ ਮਿਲਿਆ ਹੈ।
ਹੁਣ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਘਰ ਦੇ ਮੈਂਬਰਾਂ ਦੀ...
ਹਰਨਾਮ ਸਿੰਘ, ਉਮਰ 50 ਸਾਲ...
ਘਰ ਦਾ ਮੁਖੀ ਹੈ ਅਤੇ ਇਕ ਸਰਕਾਰੀ ਨੌਕਰੀ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ 10 ਕਿੱਲੇ ਜਮੀਨ ਹੈ ਜੋ ਕਿ ਠੇਕੇ ਤੇ ਦਿੱਤੀ ਹੋਈ ਹੈ।
ਮਨਜੀਤ ਕੌਰ, ਉਮਰ 45 ਸਾਲ...
ਹਰਨਾਮ ਸਿੰਘ ਦੀ ਪਤਨੀ
ਰੰਗ ਪੂਰਾ ਗੋਰਾ, ਮੁੰਮੇ ਵੱਡੇ-ਵੱਡੇ, ਬੁੰਡ ਪੂਰੀ ਗੋਲ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਨਿਕਲੀ ਹੋਈ, ਮੋਟੇ-ਮੋਟੇ ਪੱਟ, ਹਲਕਾ ਜਿਹਾ ਪੇਟ ਨਿਕਲਿਆ ਹੋਇਆ, ਸਿਰੇ ਦੀ ਰੰਨ ਹੈ ਪਰ ਅੱਜ ਤੱਕ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ।
ਮਨਜੀਤ ਇਕ ਘਰੇਲੂ ਵਾਈਫ ਹੈ ਜੋ ਕਿ ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਘਰ ਹੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਘਰ ਦੇ ਕੰਮਾਂ ਵਿੱਚ ਵਿਅਸਤ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਘਰ ਦੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਨਾਲ ਮਨਜੀਤ ਦਾ ਸਰੀਰ ਪੂਰਾ ਕੈਮ ਬਣਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ।
ਮਨਦੀਪ ਕੌਰ, ਉਮਰ 23 ਸਾਲ...
ਹਰਨਾਮ ਅਤੇ ਮਨਜੀਤ ਦੀ ਕੁੜੀ
ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਵਾਂਗ ਹੀ ਸੋਹਣੀ, ਪਰ ਮੁੰਮੇ ਅਤੇ ਬੁੰਡ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਮਨਜੀਤ ਜਿੱਡੇ ਨਹੀਂ ਹਨ, ਪਰ ਮੁੰਮੇ ਪੂਰੇ ਗੋਲ ਅਤੇ ਬੁੰਡ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਨਿਕਲੀ ਹੋਈ ਹੈ।
ਮਨਦੀਪ ਨੂੰ ਵਿਆਹੀ ਨੂੰ 2 ਸਾਲ ਹੋ ਗਏ ਹਨ ਅਤੇ ਅਜੇ ਤੱਕ ਉਸਦੇ ਕੋਈ ਬੱਚਾ ਨਹੀ ਹੋਇਆ ਹੈ।
ਰਮਨਜੀਤ ਸਿੰਘ, ਉਮਰ 21 ਸਾਲ...
ਹਰਨਾਮ ਅਤੇ ਮਨਜੀਤ ਦਾ ਮੁੰਡਾ
ਸਾਰੇ ਉਸਨੂੰ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਰਮਨ ਕਹਿਕੇ ਬੁਲਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਸੋਹਣਾ-ਸੁਨੱਖਾ ਮੁੰਡਾ ਜੋ ਕਿ ਕਾਲਜ ਵਿੱਚ ਪੜਦਾ ਹੈ।
ਮਨਜੀਤ ਆਪਣੇ ਮੁੰਡੇ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰ ਕਰਦੀ ਹੈ ਇਸ ਲਈ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਮੁੰਡੇ ਦਾ ਨਾਮ ਵੀ ਆਪਣੇ ਨਾਮ ਮਨਜੀਤ ਤੋਂ ਹੀ ਰਮਨਜੀਤ ਰੱਖਿਆ ਹੈ। ਮਨਜੀਤ ਲਈ ਉਸਦਾ ਸਭ ਕੁਝ ਉਸਦਾ ਪਿਆਰਾ ਪੁੱਤਰ ਰਮਨ ਹੈ।
ਕਹਾਣੀ ਵਿੱਚ ਬਾਕੀ ਹੋਰ ਪਾਤਰ ਵੀ ਹਨ ਜੋ ਸਮੇਂ ਨਾਲ ਜੁੜਦੇ ਰਹਿਣਗੇ।
ਕਹਾਣੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦੇ ਹਾਂ:
ਕਹਾਣੀ ਸੁਰੂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜਦੋਂ ਮਨਜੀਤ ਦਾ ਜਮਨਦਿਨ ਆਉਣ ਵਾਲਾ ਸੀ। ਹਰਨਾਮ ਆਪਣੇ ਕੰਮ ਵਿੱਚ ਇੰਨਾ ਰੁੱਝਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਕੋਲ ਮਨਜੀਤ ਲਈ ਸਮਾਂ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕੰਮ ਜਾਂ ਦੋਸਤੀ ਉਸਨੂੰ ਮਨਜੀਤ ਨਾਲੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੋਵੇ। ਮਨਜੀਤ ਦੇ ਜਨਮਦਿਨ ਤੇ ਯੋਜਨਾ ਬਾਹਰ ਰਾਤ ਦਾ ਖਾਣਾ ਖਾਣ ਦੀ ਸੀ ਅਤੇ ਮਨਜੀਤ ਨੂੰ ਹਰਨਾਮ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰਦੇ ਹੋਏ 9 ਵਜ ਗਏ ਸਨ ਪਰ ਹਰਨਾਮ ਸਮੇਂ ਸਿਰ ਨਹੀਂ ਆਇਆ। ਹਰ ਔਰਤ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਨਾਲ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਮਾਂ ਬਿਤਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹੈ ਪਰ ਹਰਨਾਮ ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ ਮਨਜੀਤ ਨਾਲ ਸਮਾਂ ਬਿਤਾਉਣਾ ਸ਼ਾਇਦ ਪਸੰਦ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ।
ਉਹ ਰਾਤ ਨੂੰ 10 ਵਜੇ ਘਰ ਆਇਆ ਅਤੇ ਮਨਜੀਤ ਦਾ ਮੂਡ ਦੇਖ ਕੇ ਬੋਲਿਆ
ਹਰਨਾਮ: ਮਾਫ਼ ਕਰਨਾ ਦਫਤਰ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਬਹੁਤ ਸੀ।
ਮਾਫ਼ ਕਰਨਾ ਕਹਿਣਾ ਇਨਾਂ ਸੌਖਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਸਭ ਕੁਝ ਪਹਿਲਾਂ ਵਰਗਾ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ। ਪਰ ਮਨਜੀਤ ਕੀ ਕਹਿ ਸਕਦੀ ਸੀ, ਉਹ ਉਸਦਾ ਪਤੀ ਹੈ।
ਮਨਜੀਤ ਦਾ ਖਰਾਬ ਮੂਡ ਦੇਖ ਕੇ, ਹਰਨਾਮ ਨੇ ਕਿਹਾ
ਹਰਨਾਮ: ਰਮਨ ਵੱਡਾ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ, 21 ਸਾਲਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਨੌਜਵਾਨ ਕਾਲਜ ਦਾ ਵਿਦਿਆਰਥੀ। ਜਿੱਥੇ ਵੀ ਜਾਣਾ ਹੈ, ਉਸਨੂੰ ਨਾਲ ਲੈ ਜਾਇਆ ਕਰ, ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਆਨੰਦ ਮਾਣ, ਹੁਣ ਉਸਨੂੰ ਘਰ ਦੀ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਦੇ।
ਮਨਜੀਤ ਨੇ ਕਿਹਾ: ਅਤੇ ਪਤੀ ਦੀ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ।
ਹਰਨਾਮ ਨੇ ਕਿਹਾ: ਹੁਣ ਕੋਈ ਝਗੜਾ ਨਹੀਂ, ਮੈਂ ਥੱਕ ਗਿਆ ਹਾਂ, ਖਾਣਾ ਖਾਕੇ ਅਤੇ ਸੌਂ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ।
ਗੁੱਡ ਨਾਈਟ ਕਹਿ ਕੇ, ਹਰਨਾਮ ਖਾਣਾ ਖਾ ਕੇ ਸੌਂ ਗਿਆ।
ਰਮਨ ਦੇ ਦੋਸਤ ਦਾ ਵੀ ਜਨਮਦਿਨ ਸੀ, ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤ ਕੋਲ ਗਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਵੀ ਦੇਰ ਨਾਲ ਆਉਣਾ ਸੀ।
ਮਨਜੀਤ ਦਾ ਖਾਣਾ ਖਾਣ ਨੂੰ ਜੀਅ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਰਦਾ, ਇਸ ਲਈ ਮਨਜੀਤ ਨੇ ਆਪਣੇ ਕੱਪੜੇ ਬਦਲ ਲਏ ਅਤੇ ਰਮਨ ਦੇ ਆਉਣ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪਈ ਤਾਂ ਕਿ ਰਮਨ ਦੇ ਆਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਗੇਟ ਨੂੰ ਤਾਲਾ ਲਗਾ ਸਕੇ।
ਮਨਜੀਤ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਪੜ੍ਹਾਈ ਵਿੱਚ ਅੱਵਲ, ਗੱਲਾਂ ਵਿੱਚ ਹੁਸ਼ਿਆਰ ਅਤੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਨਿਭਾਉਣ ਵਿੱਚ ਇਮਾਨਦਾਰ ਹੈ।
ਰਮਨ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰਦੇ:ਕਰਦੇ ਮਨਜੀਤ ਸੌਂ ਗਈ, ਮਨਜੀਤ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਦੀ ਘੰਟੀ ਉਸਦੇ ਸੁਪਨੇ ਵਿੱਚ ਵੱਜ ਰਹੀ ਹੈ ਜਾਂ ਹਕੀਕਤ ਵਿੱਚ, ਪਰ ਜਦੋਂ ਮਨਜੀਤ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕੰਨਾਂ ਵਿੱਚ ਰਮਨ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਸੁਣੀ, ਤਾਂ ਮਨਜੀਤ ਨੂੰ ਅਹਿਸਾਸ ਹੋਇਆ ਕਿ ਇਹ ਸੁਪਨਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਬਲਕਿ ਅਸਲੀਅਤ ਵਿੱਚ ਰਮਨ ਆਇਆ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਬਾਹਰ ਖੜਾ ਆਵਾਜ਼ ਲੱਗਾ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਰਮਨ: ਮੰਮੀ, ਗੇਟ ਖੋਲ੍ਹੋ।
ਮਨਜੀਤ ਉਠੀ ਅਤੇ ਜਾ ਕੇ ਗੇਟ ਖੋਲਿਆ ਅਤੇ ਸਾਹਮਣੇ ਰਮਨ ਖੜਾ ਸੀ।
ਰਮਨ: ਹੈਲੋ ਮੰਮੀ।
ਰਮਨ ਇਕ ਪੈਕੇਟ ਮਨਜੀਤ ਨੂੰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।
ਰਮਨ: ਜਨਮਦਿਨ ਮੁਬਾਰਕ ਮੰਮੀ।
ਮਨਜੀਤ: ਥੈਂਕ ਯੂ ਪੁੱਤ, ਇਸ ਵਿੱਚ ਕੀ ਹੈ।
ਰਮਨ: ਇਸਨੂੰ ਖੁਦ ਖੋਲ੍ਹ ਕੇ ਦੇਖੋ।
ਮਨਜੀਤ: ਪੁੱਤ, ਮੈਂ ਇਸਨੂੰ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਦੇਖੂੰਗੀ।
ਰਮਨ: ਹੁਣੇ ਦੇਖੋ ਮੰਮੀ।
ਮਨਜੀਤ: ਮੈਂ ਇਸਨੂੰ ਕੱਲ ਦੇਖ ਲੂੰਗੀ, ਪੁੱਤ ਮੈਨੂੰ ਹੁਣ ਨੀਂਦ ਆਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਤੂੰ ਵੀ ਸੌਂ ਜਾ ਹੁਣ ਜਾਕੇ।
ਰਮਨ: ਠੀਕ ਹੈ ਮੰਮੀ ਅੱਜ ਦੀ ਪਾਰਟੀ ਕਿਵੇਂ ਰਹੀੇ।
ਮਨਜੀਤ: ਕਿਹੜੀ ਪਾਰਟੀ।
ਰਮਨ: ਕਿਹੜੀ ਪਾਰਟੀ, ਅੱਜ ਤੁਸੀਂ ਪਾਪਾ ਨਾਲ ਡਿਨਰ ਕਰਨ ਜਾ ਰਹੇ ਸੀ।
ਮਨਜੀਤ(ਇੱਕ ਨਕਲੀ ਮੁਸਕਰਾਹਟ ਦੇ ਨਾਲ): ਵਧੀਆ ਸੀ।
ਰਮਨ: ਤੇ ਪਾਪਾ ਦਾ ਤੋਹਫ਼ਾ।
ਮਨਜੀਤ ਥੋੜੀ ਕੜਕ ਅਵਾਜ ਵਿੱਚ ਬੋਲਦੀ ਹੈ।
ਮਨਜੀਤ: ਪੁੱਤ, ਜਾ ਕੇ ਸੌਂ ਜਾ।
ਰਮਨ ਮਨਜੀਤ ਨੂੰ ਗੁੱਡ ਨਾਈਟ ਬੋਲਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਦੋਵੇਂ ਆਪਣੇ ਕਮਰਿਆਂ ਵਿੱਚ ਚਲੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਸੌਂ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
ਅਗਲੀ ਅਪਡੇਟ ਜਲਦ ਹੀ...
bahut vdia startingਅਪਡੇਟ 01
ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਇੱਕ ਮੱਧ ਵਰਗੀ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਇਕ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਪਰ ਉਨਾਂ ਦਾ ਘਰ ਸ਼ਹਿਰ ਦੀ ਇਕ ਸਾਈਡ ਤੇ ਹੈ ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਘਰ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਸ਼ੋਰ:ਸ਼ਰਾਬੇ ਤੋਂ ਦੂਰ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਇਸ ਮੋਹੱਲੇ ਵਿੱਚ ਜਿਆਦਾਤਰ ਘਰ ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਆਏ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਲਈ ਉਨਾਂ ਨੂੰ ਇਥੇ ਪਿੰਡ ਵਰਗਾ ਮਾਹੌਲ ਹੀ ਮਿਲਿਆ ਹੈ।
ਹੁਣ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਘਰ ਦੇ ਮੈਂਬਰਾਂ ਦੀ...
ਹਰਨਾਮ ਸਿੰਘ, ਉਮਰ 50 ਸਾਲ...
ਘਰ ਦਾ ਮੁਖੀ ਹੈ ਅਤੇ ਇਕ ਸਰਕਾਰੀ ਨੌਕਰੀ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ 10 ਕਿੱਲੇ ਜਮੀਨ ਹੈ ਜੋ ਕਿ ਠੇਕੇ ਤੇ ਦਿੱਤੀ ਹੋਈ ਹੈ।
ਮਨਜੀਤ ਕੌਰ, ਉਮਰ 45 ਸਾਲ...
ਹਰਨਾਮ ਸਿੰਘ ਦੀ ਪਤਨੀ
ਰੰਗ ਪੂਰਾ ਗੋਰਾ, ਮੁੰਮੇ ਵੱਡੇ-ਵੱਡੇ, ਬੁੰਡ ਪੂਰੀ ਗੋਲ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਨਿਕਲੀ ਹੋਈ, ਮੋਟੇ-ਮੋਟੇ ਪੱਟ, ਹਲਕਾ ਜਿਹਾ ਪੇਟ ਨਿਕਲਿਆ ਹੋਇਆ, ਸਿਰੇ ਦੀ ਰੰਨ ਹੈ ਪਰ ਅੱਜ ਤੱਕ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ।
ਮਨਜੀਤ ਇਕ ਘਰੇਲੂ ਵਾਈਫ ਹੈ ਜੋ ਕਿ ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਘਰ ਹੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਘਰ ਦੇ ਕੰਮਾਂ ਵਿੱਚ ਵਿਅਸਤ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਘਰ ਦੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਨਾਲ ਮਨਜੀਤ ਦਾ ਸਰੀਰ ਪੂਰਾ ਕੈਮ ਬਣਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ।
ਮਨਦੀਪ ਕੌਰ, ਉਮਰ 23 ਸਾਲ...
ਹਰਨਾਮ ਅਤੇ ਮਨਜੀਤ ਦੀ ਕੁੜੀ
ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਵਾਂਗ ਹੀ ਸੋਹਣੀ, ਪਰ ਮੁੰਮੇ ਅਤੇ ਬੁੰਡ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਮਨਜੀਤ ਜਿੱਡੇ ਨਹੀਂ ਹਨ, ਪਰ ਮੁੰਮੇ ਪੂਰੇ ਗੋਲ ਅਤੇ ਬੁੰਡ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਨਿਕਲੀ ਹੋਈ ਹੈ।
ਮਨਦੀਪ ਨੂੰ ਵਿਆਹੀ ਨੂੰ 2 ਸਾਲ ਹੋ ਗਏ ਹਨ ਅਤੇ ਅਜੇ ਤੱਕ ਉਸਦੇ ਕੋਈ ਬੱਚਾ ਨਹੀ ਹੋਇਆ ਹੈ।
ਰਮਨਜੀਤ ਸਿੰਘ, ਉਮਰ 21 ਸਾਲ...
ਹਰਨਾਮ ਅਤੇ ਮਨਜੀਤ ਦਾ ਮੁੰਡਾ
ਸਾਰੇ ਉਸਨੂੰ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਰਮਨ ਕਹਿਕੇ ਬੁਲਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਸੋਹਣਾ-ਸੁਨੱਖਾ ਮੁੰਡਾ ਜੋ ਕਿ ਕਾਲਜ ਵਿੱਚ ਪੜਦਾ ਹੈ।
ਮਨਜੀਤ ਆਪਣੇ ਮੁੰਡੇ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰ ਕਰਦੀ ਹੈ ਇਸ ਲਈ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਮੁੰਡੇ ਦਾ ਨਾਮ ਵੀ ਆਪਣੇ ਨਾਮ ਮਨਜੀਤ ਤੋਂ ਹੀ ਰਮਨਜੀਤ ਰੱਖਿਆ ਹੈ। ਮਨਜੀਤ ਲਈ ਉਸਦਾ ਸਭ ਕੁਝ ਉਸਦਾ ਪਿਆਰਾ ਪੁੱਤਰ ਰਮਨ ਹੈ।
ਕਹਾਣੀ ਵਿੱਚ ਬਾਕੀ ਹੋਰ ਪਾਤਰ ਵੀ ਹਨ ਜੋ ਸਮੇਂ ਨਾਲ ਜੁੜਦੇ ਰਹਿਣਗੇ।
ਕਹਾਣੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦੇ ਹਾਂ:
ਕਹਾਣੀ ਸੁਰੂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜਦੋਂ ਮਨਜੀਤ ਦਾ ਜਮਨਦਿਨ ਆਉਣ ਵਾਲਾ ਸੀ। ਹਰਨਾਮ ਆਪਣੇ ਕੰਮ ਵਿੱਚ ਇੰਨਾ ਰੁੱਝਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਕੋਲ ਮਨਜੀਤ ਲਈ ਸਮਾਂ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕੰਮ ਜਾਂ ਦੋਸਤੀ ਉਸਨੂੰ ਮਨਜੀਤ ਨਾਲੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੋਵੇ। ਮਨਜੀਤ ਦੇ ਜਨਮਦਿਨ ਤੇ ਯੋਜਨਾ ਬਾਹਰ ਰਾਤ ਦਾ ਖਾਣਾ ਖਾਣ ਦੀ ਸੀ ਅਤੇ ਮਨਜੀਤ ਨੂੰ ਹਰਨਾਮ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰਦੇ ਹੋਏ 9 ਵਜ ਗਏ ਸਨ ਪਰ ਹਰਨਾਮ ਸਮੇਂ ਸਿਰ ਨਹੀਂ ਆਇਆ। ਹਰ ਔਰਤ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਨਾਲ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਮਾਂ ਬਿਤਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹੈ ਪਰ ਹਰਨਾਮ ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ ਮਨਜੀਤ ਨਾਲ ਸਮਾਂ ਬਿਤਾਉਣਾ ਸ਼ਾਇਦ ਪਸੰਦ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ।
ਉਹ ਰਾਤ ਨੂੰ 10 ਵਜੇ ਘਰ ਆਇਆ ਅਤੇ ਮਨਜੀਤ ਦਾ ਮੂਡ ਦੇਖ ਕੇ ਬੋਲਿਆ
ਹਰਨਾਮ: ਮਾਫ਼ ਕਰਨਾ ਦਫਤਰ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਬਹੁਤ ਸੀ।
ਮਾਫ਼ ਕਰਨਾ ਕਹਿਣਾ ਇਨਾਂ ਸੌਖਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਸਭ ਕੁਝ ਪਹਿਲਾਂ ਵਰਗਾ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ। ਪਰ ਮਨਜੀਤ ਕੀ ਕਹਿ ਸਕਦੀ ਸੀ, ਉਹ ਉਸਦਾ ਪਤੀ ਹੈ।
ਮਨਜੀਤ ਦਾ ਖਰਾਬ ਮੂਡ ਦੇਖ ਕੇ, ਹਰਨਾਮ ਨੇ ਕਿਹਾ
ਹਰਨਾਮ: ਰਮਨ ਵੱਡਾ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ, 21 ਸਾਲਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਨੌਜਵਾਨ ਕਾਲਜ ਦਾ ਵਿਦਿਆਰਥੀ। ਜਿੱਥੇ ਵੀ ਜਾਣਾ ਹੈ, ਉਸਨੂੰ ਨਾਲ ਲੈ ਜਾਇਆ ਕਰ, ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਆਨੰਦ ਮਾਣ, ਹੁਣ ਉਸਨੂੰ ਘਰ ਦੀ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਦੇ।
ਮਨਜੀਤ ਨੇ ਕਿਹਾ: ਅਤੇ ਪਤੀ ਦੀ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ।
ਹਰਨਾਮ ਨੇ ਕਿਹਾ: ਹੁਣ ਕੋਈ ਝਗੜਾ ਨਹੀਂ, ਮੈਂ ਥੱਕ ਗਿਆ ਹਾਂ, ਖਾਣਾ ਖਾਕੇ ਅਤੇ ਸੌਂ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ।
ਗੁੱਡ ਨਾਈਟ ਕਹਿ ਕੇ, ਹਰਨਾਮ ਖਾਣਾ ਖਾ ਕੇ ਸੌਂ ਗਿਆ।
ਰਮਨ ਦੇ ਦੋਸਤ ਦਾ ਵੀ ਜਨਮਦਿਨ ਸੀ, ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤ ਕੋਲ ਗਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਵੀ ਦੇਰ ਨਾਲ ਆਉਣਾ ਸੀ।
ਮਨਜੀਤ ਦਾ ਖਾਣਾ ਖਾਣ ਨੂੰ ਜੀਅ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਰਦਾ, ਇਸ ਲਈ ਮਨਜੀਤ ਨੇ ਆਪਣੇ ਕੱਪੜੇ ਬਦਲ ਲਏ ਅਤੇ ਰਮਨ ਦੇ ਆਉਣ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪਈ ਤਾਂ ਕਿ ਰਮਨ ਦੇ ਆਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਗੇਟ ਨੂੰ ਤਾਲਾ ਲਗਾ ਸਕੇ।
ਮਨਜੀਤ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਪੜ੍ਹਾਈ ਵਿੱਚ ਅੱਵਲ, ਗੱਲਾਂ ਵਿੱਚ ਹੁਸ਼ਿਆਰ ਅਤੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਨਿਭਾਉਣ ਵਿੱਚ ਇਮਾਨਦਾਰ ਹੈ।
ਰਮਨ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰਦੇ:ਕਰਦੇ ਮਨਜੀਤ ਸੌਂ ਗਈ, ਮਨਜੀਤ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਦੀ ਘੰਟੀ ਉਸਦੇ ਸੁਪਨੇ ਵਿੱਚ ਵੱਜ ਰਹੀ ਹੈ ਜਾਂ ਹਕੀਕਤ ਵਿੱਚ, ਪਰ ਜਦੋਂ ਮਨਜੀਤ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕੰਨਾਂ ਵਿੱਚ ਰਮਨ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਸੁਣੀ, ਤਾਂ ਮਨਜੀਤ ਨੂੰ ਅਹਿਸਾਸ ਹੋਇਆ ਕਿ ਇਹ ਸੁਪਨਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਬਲਕਿ ਅਸਲੀਅਤ ਵਿੱਚ ਰਮਨ ਆਇਆ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਬਾਹਰ ਖੜਾ ਆਵਾਜ਼ ਲੱਗਾ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਰਮਨ: ਮੰਮੀ, ਗੇਟ ਖੋਲ੍ਹੋ।
ਮਨਜੀਤ ਉਠੀ ਅਤੇ ਜਾ ਕੇ ਗੇਟ ਖੋਲਿਆ ਅਤੇ ਸਾਹਮਣੇ ਰਮਨ ਖੜਾ ਸੀ।
ਰਮਨ: ਹੈਲੋ ਮੰਮੀ।
ਰਮਨ ਇਕ ਪੈਕੇਟ ਮਨਜੀਤ ਨੂੰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।
ਰਮਨ: ਜਨਮਦਿਨ ਮੁਬਾਰਕ ਮੰਮੀ।
ਮਨਜੀਤ: ਥੈਂਕ ਯੂ ਪੁੱਤ, ਇਸ ਵਿੱਚ ਕੀ ਹੈ।
ਰਮਨ: ਇਸਨੂੰ ਖੁਦ ਖੋਲ੍ਹ ਕੇ ਦੇਖੋ।
ਮਨਜੀਤ: ਪੁੱਤ, ਮੈਂ ਇਸਨੂੰ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਦੇਖੂੰਗੀ।
ਰਮਨ: ਹੁਣੇ ਦੇਖੋ ਮੰਮੀ।
ਮਨਜੀਤ: ਮੈਂ ਇਸਨੂੰ ਕੱਲ ਦੇਖ ਲੂੰਗੀ, ਪੁੱਤ ਮੈਨੂੰ ਹੁਣ ਨੀਂਦ ਆਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਤੂੰ ਵੀ ਸੌਂ ਜਾ ਹੁਣ ਜਾਕੇ।
ਰਮਨ: ਠੀਕ ਹੈ ਮੰਮੀ ਅੱਜ ਦੀ ਪਾਰਟੀ ਕਿਵੇਂ ਰਹੀੇ।
ਮਨਜੀਤ: ਕਿਹੜੀ ਪਾਰਟੀ।
ਰਮਨ: ਕਿਹੜੀ ਪਾਰਟੀ, ਅੱਜ ਤੁਸੀਂ ਪਾਪਾ ਨਾਲ ਡਿਨਰ ਕਰਨ ਜਾ ਰਹੇ ਸੀ।
ਮਨਜੀਤ(ਇੱਕ ਨਕਲੀ ਮੁਸਕਰਾਹਟ ਦੇ ਨਾਲ): ਵਧੀਆ ਸੀ।
ਰਮਨ: ਤੇ ਪਾਪਾ ਦਾ ਤੋਹਫ਼ਾ।
ਮਨਜੀਤ ਥੋੜੀ ਕੜਕ ਅਵਾਜ ਵਿੱਚ ਬੋਲਦੀ ਹੈ।
ਮਨਜੀਤ: ਪੁੱਤ, ਜਾ ਕੇ ਸੌਂ ਜਾ।
ਰਮਨ ਮਨਜੀਤ ਨੂੰ ਗੁੱਡ ਨਾਈਟ ਬੋਲਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਦੋਵੇਂ ਆਪਣੇ ਕਮਰਿਆਂ ਵਿੱਚ ਚਲੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਸੌਂ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
ਅਗਲੀ ਅਪਡੇਟ ਜਲਦ ਹੀ...
Nice updateਅਪਡੇਟ 01
ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਇੱਕ ਮੱਧ ਵਰਗੀ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਇਕ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਪਰ ਉਨਾਂ ਦਾ ਘਰ ਸ਼ਹਿਰ ਦੀ ਇਕ ਸਾਈਡ ਤੇ ਹੈ ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਘਰ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਸ਼ੋਰ:ਸ਼ਰਾਬੇ ਤੋਂ ਦੂਰ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਇਸ ਮੋਹੱਲੇ ਵਿੱਚ ਜਿਆਦਾਤਰ ਘਰ ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਆਏ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਲਈ ਉਨਾਂ ਨੂੰ ਇਥੇ ਪਿੰਡ ਵਰਗਾ ਮਾਹੌਲ ਹੀ ਮਿਲਿਆ ਹੈ।
ਹੁਣ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਘਰ ਦੇ ਮੈਂਬਰਾਂ ਦੀ...
ਹਰਨਾਮ ਸਿੰਘ, ਉਮਰ 50 ਸਾਲ...
ਘਰ ਦਾ ਮੁਖੀ ਹੈ ਅਤੇ ਇਕ ਸਰਕਾਰੀ ਨੌਕਰੀ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ 10 ਕਿੱਲੇ ਜਮੀਨ ਹੈ ਜੋ ਕਿ ਠੇਕੇ ਤੇ ਦਿੱਤੀ ਹੋਈ ਹੈ।
ਮਨਜੀਤ ਕੌਰ, ਉਮਰ 45 ਸਾਲ...
ਹਰਨਾਮ ਸਿੰਘ ਦੀ ਪਤਨੀ
ਰੰਗ ਪੂਰਾ ਗੋਰਾ, ਮੁੰਮੇ ਵੱਡੇ-ਵੱਡੇ, ਬੁੰਡ ਪੂਰੀ ਗੋਲ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਨਿਕਲੀ ਹੋਈ, ਮੋਟੇ-ਮੋਟੇ ਪੱਟ, ਹਲਕਾ ਜਿਹਾ ਪੇਟ ਨਿਕਲਿਆ ਹੋਇਆ, ਸਿਰੇ ਦੀ ਰੰਨ ਹੈ ਪਰ ਅੱਜ ਤੱਕ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ।
ਮਨਜੀਤ ਇਕ ਘਰੇਲੂ ਵਾਈਫ ਹੈ ਜੋ ਕਿ ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਘਰ ਹੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਘਰ ਦੇ ਕੰਮਾਂ ਵਿੱਚ ਵਿਅਸਤ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਘਰ ਦੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਨਾਲ ਮਨਜੀਤ ਦਾ ਸਰੀਰ ਪੂਰਾ ਕੈਮ ਬਣਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ।
ਮਨਦੀਪ ਕੌਰ, ਉਮਰ 23 ਸਾਲ...
ਹਰਨਾਮ ਅਤੇ ਮਨਜੀਤ ਦੀ ਕੁੜੀ
ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਵਾਂਗ ਹੀ ਸੋਹਣੀ, ਪਰ ਮੁੰਮੇ ਅਤੇ ਬੁੰਡ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਮਨਜੀਤ ਜਿੱਡੇ ਨਹੀਂ ਹਨ, ਪਰ ਮੁੰਮੇ ਪੂਰੇ ਗੋਲ ਅਤੇ ਬੁੰਡ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਨਿਕਲੀ ਹੋਈ ਹੈ।
ਮਨਦੀਪ ਨੂੰ ਵਿਆਹੀ ਨੂੰ 2 ਸਾਲ ਹੋ ਗਏ ਹਨ ਅਤੇ ਅਜੇ ਤੱਕ ਉਸਦੇ ਕੋਈ ਬੱਚਾ ਨਹੀ ਹੋਇਆ ਹੈ।
ਰਮਨਜੀਤ ਸਿੰਘ, ਉਮਰ 21 ਸਾਲ...
ਹਰਨਾਮ ਅਤੇ ਮਨਜੀਤ ਦਾ ਮੁੰਡਾ
ਸਾਰੇ ਉਸਨੂੰ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਰਮਨ ਕਹਿਕੇ ਬੁਲਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਸੋਹਣਾ-ਸੁਨੱਖਾ ਮੁੰਡਾ ਜੋ ਕਿ ਕਾਲਜ ਵਿੱਚ ਪੜਦਾ ਹੈ।
ਮਨਜੀਤ ਆਪਣੇ ਮੁੰਡੇ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰ ਕਰਦੀ ਹੈ ਇਸ ਲਈ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਮੁੰਡੇ ਦਾ ਨਾਮ ਵੀ ਆਪਣੇ ਨਾਮ ਮਨਜੀਤ ਤੋਂ ਹੀ ਰਮਨਜੀਤ ਰੱਖਿਆ ਹੈ। ਮਨਜੀਤ ਲਈ ਉਸਦਾ ਸਭ ਕੁਝ ਉਸਦਾ ਪਿਆਰਾ ਪੁੱਤਰ ਰਮਨ ਹੈ।
ਕਹਾਣੀ ਵਿੱਚ ਬਾਕੀ ਹੋਰ ਪਾਤਰ ਵੀ ਹਨ ਜੋ ਸਮੇਂ ਨਾਲ ਜੁੜਦੇ ਰਹਿਣਗੇ।
ਕਹਾਣੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦੇ ਹਾਂ:
ਕਹਾਣੀ ਸੁਰੂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜਦੋਂ ਮਨਜੀਤ ਦਾ ਜਮਨਦਿਨ ਆਉਣ ਵਾਲਾ ਸੀ। ਹਰਨਾਮ ਆਪਣੇ ਕੰਮ ਵਿੱਚ ਇੰਨਾ ਰੁੱਝਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਕੋਲ ਮਨਜੀਤ ਲਈ ਸਮਾਂ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕੰਮ ਜਾਂ ਦੋਸਤੀ ਉਸਨੂੰ ਮਨਜੀਤ ਨਾਲੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੋਵੇ। ਮਨਜੀਤ ਦੇ ਜਨਮਦਿਨ ਤੇ ਯੋਜਨਾ ਬਾਹਰ ਰਾਤ ਦਾ ਖਾਣਾ ਖਾਣ ਦੀ ਸੀ ਅਤੇ ਮਨਜੀਤ ਨੂੰ ਹਰਨਾਮ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰਦੇ ਹੋਏ 9 ਵਜ ਗਏ ਸਨ ਪਰ ਹਰਨਾਮ ਸਮੇਂ ਸਿਰ ਨਹੀਂ ਆਇਆ। ਹਰ ਔਰਤ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਨਾਲ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਮਾਂ ਬਿਤਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹੈ ਪਰ ਹਰਨਾਮ ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ ਮਨਜੀਤ ਨਾਲ ਸਮਾਂ ਬਿਤਾਉਣਾ ਸ਼ਾਇਦ ਪਸੰਦ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ।
ਉਹ ਰਾਤ ਨੂੰ 10 ਵਜੇ ਘਰ ਆਇਆ ਅਤੇ ਮਨਜੀਤ ਦਾ ਮੂਡ ਦੇਖ ਕੇ ਬੋਲਿਆ
ਹਰਨਾਮ: ਮਾਫ਼ ਕਰਨਾ ਦਫਤਰ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਬਹੁਤ ਸੀ।
ਮਾਫ਼ ਕਰਨਾ ਕਹਿਣਾ ਇਨਾਂ ਸੌਖਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਸਭ ਕੁਝ ਪਹਿਲਾਂ ਵਰਗਾ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ। ਪਰ ਮਨਜੀਤ ਕੀ ਕਹਿ ਸਕਦੀ ਸੀ, ਉਹ ਉਸਦਾ ਪਤੀ ਹੈ।
ਮਨਜੀਤ ਦਾ ਖਰਾਬ ਮੂਡ ਦੇਖ ਕੇ, ਹਰਨਾਮ ਨੇ ਕਿਹਾ
ਹਰਨਾਮ: ਰਮਨ ਵੱਡਾ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ, 21 ਸਾਲਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਨੌਜਵਾਨ ਕਾਲਜ ਦਾ ਵਿਦਿਆਰਥੀ। ਜਿੱਥੇ ਵੀ ਜਾਣਾ ਹੈ, ਉਸਨੂੰ ਨਾਲ ਲੈ ਜਾਇਆ ਕਰ, ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਆਨੰਦ ਮਾਣ, ਹੁਣ ਉਸਨੂੰ ਘਰ ਦੀ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਦੇ।
ਮਨਜੀਤ ਨੇ ਕਿਹਾ: ਅਤੇ ਪਤੀ ਦੀ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ।
ਹਰਨਾਮ ਨੇ ਕਿਹਾ: ਹੁਣ ਕੋਈ ਝਗੜਾ ਨਹੀਂ, ਮੈਂ ਥੱਕ ਗਿਆ ਹਾਂ, ਖਾਣਾ ਖਾਕੇ ਅਤੇ ਸੌਂ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ।
ਗੁੱਡ ਨਾਈਟ ਕਹਿ ਕੇ, ਹਰਨਾਮ ਖਾਣਾ ਖਾ ਕੇ ਸੌਂ ਗਿਆ।
ਰਮਨ ਦੇ ਦੋਸਤ ਦਾ ਵੀ ਜਨਮਦਿਨ ਸੀ, ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤ ਕੋਲ ਗਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਵੀ ਦੇਰ ਨਾਲ ਆਉਣਾ ਸੀ।
ਮਨਜੀਤ ਦਾ ਖਾਣਾ ਖਾਣ ਨੂੰ ਜੀਅ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਰਦਾ, ਇਸ ਲਈ ਮਨਜੀਤ ਨੇ ਆਪਣੇ ਕੱਪੜੇ ਬਦਲ ਲਏ ਅਤੇ ਰਮਨ ਦੇ ਆਉਣ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪਈ ਤਾਂ ਕਿ ਰਮਨ ਦੇ ਆਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਗੇਟ ਨੂੰ ਤਾਲਾ ਲਗਾ ਸਕੇ।
ਮਨਜੀਤ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਪੜ੍ਹਾਈ ਵਿੱਚ ਅੱਵਲ, ਗੱਲਾਂ ਵਿੱਚ ਹੁਸ਼ਿਆਰ ਅਤੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਨਿਭਾਉਣ ਵਿੱਚ ਇਮਾਨਦਾਰ ਹੈ।
ਰਮਨ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰਦੇ:ਕਰਦੇ ਮਨਜੀਤ ਸੌਂ ਗਈ, ਮਨਜੀਤ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਦੀ ਘੰਟੀ ਉਸਦੇ ਸੁਪਨੇ ਵਿੱਚ ਵੱਜ ਰਹੀ ਹੈ ਜਾਂ ਹਕੀਕਤ ਵਿੱਚ, ਪਰ ਜਦੋਂ ਮਨਜੀਤ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕੰਨਾਂ ਵਿੱਚ ਰਮਨ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਸੁਣੀ, ਤਾਂ ਮਨਜੀਤ ਨੂੰ ਅਹਿਸਾਸ ਹੋਇਆ ਕਿ ਇਹ ਸੁਪਨਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਬਲਕਿ ਅਸਲੀਅਤ ਵਿੱਚ ਰਮਨ ਆਇਆ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਬਾਹਰ ਖੜਾ ਆਵਾਜ਼ ਲੱਗਾ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਰਮਨ: ਮੰਮੀ, ਗੇਟ ਖੋਲ੍ਹੋ।
ਮਨਜੀਤ ਉਠੀ ਅਤੇ ਜਾ ਕੇ ਗੇਟ ਖੋਲਿਆ ਅਤੇ ਸਾਹਮਣੇ ਰਮਨ ਖੜਾ ਸੀ।
ਰਮਨ: ਹੈਲੋ ਮੰਮੀ।
ਰਮਨ ਇਕ ਪੈਕੇਟ ਮਨਜੀਤ ਨੂੰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।
ਰਮਨ: ਜਨਮਦਿਨ ਮੁਬਾਰਕ ਮੰਮੀ।
ਮਨਜੀਤ: ਥੈਂਕ ਯੂ ਪੁੱਤ, ਇਸ ਵਿੱਚ ਕੀ ਹੈ।
ਰਮਨ: ਇਸਨੂੰ ਖੁਦ ਖੋਲ੍ਹ ਕੇ ਦੇਖੋ।
ਮਨਜੀਤ: ਪੁੱਤ, ਮੈਂ ਇਸਨੂੰ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਦੇਖੂੰਗੀ।
ਰਮਨ: ਹੁਣੇ ਦੇਖੋ ਮੰਮੀ।
ਮਨਜੀਤ: ਮੈਂ ਇਸਨੂੰ ਕੱਲ ਦੇਖ ਲੂੰਗੀ, ਪੁੱਤ ਮੈਨੂੰ ਹੁਣ ਨੀਂਦ ਆਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਤੂੰ ਵੀ ਸੌਂ ਜਾ ਹੁਣ ਜਾਕੇ।
ਰਮਨ: ਠੀਕ ਹੈ ਮੰਮੀ ਅੱਜ ਦੀ ਪਾਰਟੀ ਕਿਵੇਂ ਰਹੀੇ।
ਮਨਜੀਤ: ਕਿਹੜੀ ਪਾਰਟੀ।
ਰਮਨ: ਕਿਹੜੀ ਪਾਰਟੀ, ਅੱਜ ਤੁਸੀਂ ਪਾਪਾ ਨਾਲ ਡਿਨਰ ਕਰਨ ਜਾ ਰਹੇ ਸੀ।
ਮਨਜੀਤ(ਇੱਕ ਨਕਲੀ ਮੁਸਕਰਾਹਟ ਦੇ ਨਾਲ): ਵਧੀਆ ਸੀ।
ਰਮਨ: ਤੇ ਪਾਪਾ ਦਾ ਤੋਹਫ਼ਾ।
ਮਨਜੀਤ ਥੋੜੀ ਕੜਕ ਅਵਾਜ ਵਿੱਚ ਬੋਲਦੀ ਹੈ।
ਮਨਜੀਤ: ਪੁੱਤ, ਜਾ ਕੇ ਸੌਂ ਜਾ।
ਰਮਨ ਮਨਜੀਤ ਨੂੰ ਗੁੱਡ ਨਾਈਟ ਬੋਲਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਦੋਵੇਂ ਆਪਣੇ ਕਮਰਿਆਂ ਵਿੱਚ ਚਲੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਸੌਂ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
ਅਗਲੀ ਅਪਡੇਟ ਜਲਦ ਹੀ...
very good updateਅਪਡੇਟ 01
ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਇੱਕ ਮੱਧ ਵਰਗੀ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਇਕ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਪਰ ਉਨਾਂ ਦਾ ਘਰ ਸ਼ਹਿਰ ਦੀ ਇਕ ਸਾਈਡ ਤੇ ਹੈ ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਘਰ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਸ਼ੋਰ:ਸ਼ਰਾਬੇ ਤੋਂ ਦੂਰ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਇਸ ਮੋਹੱਲੇ ਵਿੱਚ ਜਿਆਦਾਤਰ ਘਰ ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਆਏ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਲਈ ਉਨਾਂ ਨੂੰ ਇਥੇ ਪਿੰਡ ਵਰਗਾ ਮਾਹੌਲ ਹੀ ਮਿਲਿਆ ਹੈ।
ਹੁਣ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਘਰ ਦੇ ਮੈਂਬਰਾਂ ਦੀ...
ਹਰਨਾਮ ਸਿੰਘ, ਉਮਰ 50 ਸਾਲ...
ਘਰ ਦਾ ਮੁਖੀ ਹੈ ਅਤੇ ਇਕ ਸਰਕਾਰੀ ਨੌਕਰੀ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ 10 ਕਿੱਲੇ ਜਮੀਨ ਹੈ ਜੋ ਕਿ ਠੇਕੇ ਤੇ ਦਿੱਤੀ ਹੋਈ ਹੈ।
ਮਨਜੀਤ ਕੌਰ, ਉਮਰ 45 ਸਾਲ...
ਹਰਨਾਮ ਸਿੰਘ ਦੀ ਪਤਨੀ
ਰੰਗ ਪੂਰਾ ਗੋਰਾ, ਮੁੰਮੇ ਵੱਡੇ-ਵੱਡੇ, ਬੁੰਡ ਪੂਰੀ ਗੋਲ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਨਿਕਲੀ ਹੋਈ, ਮੋਟੇ-ਮੋਟੇ ਪੱਟ, ਹਲਕਾ ਜਿਹਾ ਪੇਟ ਨਿਕਲਿਆ ਹੋਇਆ, ਸਿਰੇ ਦੀ ਰੰਨ ਹੈ ਪਰ ਅੱਜ ਤੱਕ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ।
ਮਨਜੀਤ ਇਕ ਘਰੇਲੂ ਵਾਈਫ ਹੈ ਜੋ ਕਿ ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਘਰ ਹੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਘਰ ਦੇ ਕੰਮਾਂ ਵਿੱਚ ਵਿਅਸਤ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਘਰ ਦੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਨਾਲ ਮਨਜੀਤ ਦਾ ਸਰੀਰ ਪੂਰਾ ਕੈਮ ਬਣਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ।
ਮਨਦੀਪ ਕੌਰ, ਉਮਰ 23 ਸਾਲ...
ਹਰਨਾਮ ਅਤੇ ਮਨਜੀਤ ਦੀ ਕੁੜੀ
ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਵਾਂਗ ਹੀ ਸੋਹਣੀ, ਪਰ ਮੁੰਮੇ ਅਤੇ ਬੁੰਡ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਮਨਜੀਤ ਜਿੱਡੇ ਨਹੀਂ ਹਨ, ਪਰ ਮੁੰਮੇ ਪੂਰੇ ਗੋਲ ਅਤੇ ਬੁੰਡ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਨਿਕਲੀ ਹੋਈ ਹੈ।
ਮਨਦੀਪ ਨੂੰ ਵਿਆਹੀ ਨੂੰ 2 ਸਾਲ ਹੋ ਗਏ ਹਨ ਅਤੇ ਅਜੇ ਤੱਕ ਉਸਦੇ ਕੋਈ ਬੱਚਾ ਨਹੀ ਹੋਇਆ ਹੈ।
ਰਮਨਜੀਤ ਸਿੰਘ, ਉਮਰ 21 ਸਾਲ...
ਹਰਨਾਮ ਅਤੇ ਮਨਜੀਤ ਦਾ ਮੁੰਡਾ
ਸਾਰੇ ਉਸਨੂੰ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਰਮਨ ਕਹਿਕੇ ਬੁਲਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਸੋਹਣਾ-ਸੁਨੱਖਾ ਮੁੰਡਾ ਜੋ ਕਿ ਕਾਲਜ ਵਿੱਚ ਪੜਦਾ ਹੈ।
ਮਨਜੀਤ ਆਪਣੇ ਮੁੰਡੇ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰ ਕਰਦੀ ਹੈ ਇਸ ਲਈ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਮੁੰਡੇ ਦਾ ਨਾਮ ਵੀ ਆਪਣੇ ਨਾਮ ਮਨਜੀਤ ਤੋਂ ਹੀ ਰਮਨਜੀਤ ਰੱਖਿਆ ਹੈ। ਮਨਜੀਤ ਲਈ ਉਸਦਾ ਸਭ ਕੁਝ ਉਸਦਾ ਪਿਆਰਾ ਪੁੱਤਰ ਰਮਨ ਹੈ।
ਕਹਾਣੀ ਵਿੱਚ ਬਾਕੀ ਹੋਰ ਪਾਤਰ ਵੀ ਹਨ ਜੋ ਸਮੇਂ ਨਾਲ ਜੁੜਦੇ ਰਹਿਣਗੇ।
ਕਹਾਣੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦੇ ਹਾਂ:
ਕਹਾਣੀ ਸੁਰੂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜਦੋਂ ਮਨਜੀਤ ਦਾ ਜਮਨਦਿਨ ਆਉਣ ਵਾਲਾ ਸੀ। ਹਰਨਾਮ ਆਪਣੇ ਕੰਮ ਵਿੱਚ ਇੰਨਾ ਰੁੱਝਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਕੋਲ ਮਨਜੀਤ ਲਈ ਸਮਾਂ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕੰਮ ਜਾਂ ਦੋਸਤੀ ਉਸਨੂੰ ਮਨਜੀਤ ਨਾਲੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੋਵੇ। ਮਨਜੀਤ ਦੇ ਜਨਮਦਿਨ ਤੇ ਯੋਜਨਾ ਬਾਹਰ ਰਾਤ ਦਾ ਖਾਣਾ ਖਾਣ ਦੀ ਸੀ ਅਤੇ ਮਨਜੀਤ ਨੂੰ ਹਰਨਾਮ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰਦੇ ਹੋਏ 9 ਵਜ ਗਏ ਸਨ ਪਰ ਹਰਨਾਮ ਸਮੇਂ ਸਿਰ ਨਹੀਂ ਆਇਆ। ਹਰ ਔਰਤ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਨਾਲ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਮਾਂ ਬਿਤਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹੈ ਪਰ ਹਰਨਾਮ ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ ਮਨਜੀਤ ਨਾਲ ਸਮਾਂ ਬਿਤਾਉਣਾ ਸ਼ਾਇਦ ਪਸੰਦ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ।
ਉਹ ਰਾਤ ਨੂੰ 10 ਵਜੇ ਘਰ ਆਇਆ ਅਤੇ ਮਨਜੀਤ ਦਾ ਮੂਡ ਦੇਖ ਕੇ ਬੋਲਿਆ
ਹਰਨਾਮ: ਮਾਫ਼ ਕਰਨਾ ਦਫਤਰ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਬਹੁਤ ਸੀ।
ਮਾਫ਼ ਕਰਨਾ ਕਹਿਣਾ ਇਨਾਂ ਸੌਖਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਸਭ ਕੁਝ ਪਹਿਲਾਂ ਵਰਗਾ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ। ਪਰ ਮਨਜੀਤ ਕੀ ਕਹਿ ਸਕਦੀ ਸੀ, ਉਹ ਉਸਦਾ ਪਤੀ ਹੈ।
ਮਨਜੀਤ ਦਾ ਖਰਾਬ ਮੂਡ ਦੇਖ ਕੇ, ਹਰਨਾਮ ਨੇ ਕਿਹਾ
ਹਰਨਾਮ: ਰਮਨ ਵੱਡਾ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ, 21 ਸਾਲਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਨੌਜਵਾਨ ਕਾਲਜ ਦਾ ਵਿਦਿਆਰਥੀ। ਜਿੱਥੇ ਵੀ ਜਾਣਾ ਹੈ, ਉਸਨੂੰ ਨਾਲ ਲੈ ਜਾਇਆ ਕਰ, ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਆਨੰਦ ਮਾਣ, ਹੁਣ ਉਸਨੂੰ ਘਰ ਦੀ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਦੇ।
ਮਨਜੀਤ ਨੇ ਕਿਹਾ: ਅਤੇ ਪਤੀ ਦੀ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ।
ਹਰਨਾਮ ਨੇ ਕਿਹਾ: ਹੁਣ ਕੋਈ ਝਗੜਾ ਨਹੀਂ, ਮੈਂ ਥੱਕ ਗਿਆ ਹਾਂ, ਖਾਣਾ ਖਾਕੇ ਅਤੇ ਸੌਂ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ।
ਗੁੱਡ ਨਾਈਟ ਕਹਿ ਕੇ, ਹਰਨਾਮ ਖਾਣਾ ਖਾ ਕੇ ਸੌਂ ਗਿਆ।
ਰਮਨ ਦੇ ਦੋਸਤ ਦਾ ਵੀ ਜਨਮਦਿਨ ਸੀ, ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤ ਕੋਲ ਗਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਵੀ ਦੇਰ ਨਾਲ ਆਉਣਾ ਸੀ।
ਮਨਜੀਤ ਦਾ ਖਾਣਾ ਖਾਣ ਨੂੰ ਜੀਅ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਰਦਾ, ਇਸ ਲਈ ਮਨਜੀਤ ਨੇ ਆਪਣੇ ਕੱਪੜੇ ਬਦਲ ਲਏ ਅਤੇ ਰਮਨ ਦੇ ਆਉਣ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪਈ ਤਾਂ ਕਿ ਰਮਨ ਦੇ ਆਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਗੇਟ ਨੂੰ ਤਾਲਾ ਲਗਾ ਸਕੇ।
ਮਨਜੀਤ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਪੜ੍ਹਾਈ ਵਿੱਚ ਅੱਵਲ, ਗੱਲਾਂ ਵਿੱਚ ਹੁਸ਼ਿਆਰ ਅਤੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਨਿਭਾਉਣ ਵਿੱਚ ਇਮਾਨਦਾਰ ਹੈ।
ਰਮਨ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰਦੇ:ਕਰਦੇ ਮਨਜੀਤ ਸੌਂ ਗਈ, ਮਨਜੀਤ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਦੀ ਘੰਟੀ ਉਸਦੇ ਸੁਪਨੇ ਵਿੱਚ ਵੱਜ ਰਹੀ ਹੈ ਜਾਂ ਹਕੀਕਤ ਵਿੱਚ, ਪਰ ਜਦੋਂ ਮਨਜੀਤ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕੰਨਾਂ ਵਿੱਚ ਰਮਨ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਸੁਣੀ, ਤਾਂ ਮਨਜੀਤ ਨੂੰ ਅਹਿਸਾਸ ਹੋਇਆ ਕਿ ਇਹ ਸੁਪਨਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਬਲਕਿ ਅਸਲੀਅਤ ਵਿੱਚ ਰਮਨ ਆਇਆ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਬਾਹਰ ਖੜਾ ਆਵਾਜ਼ ਲੱਗਾ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਰਮਨ: ਮੰਮੀ, ਗੇਟ ਖੋਲ੍ਹੋ।
ਮਨਜੀਤ ਉਠੀ ਅਤੇ ਜਾ ਕੇ ਗੇਟ ਖੋਲਿਆ ਅਤੇ ਸਾਹਮਣੇ ਰਮਨ ਖੜਾ ਸੀ।
ਰਮਨ: ਹੈਲੋ ਮੰਮੀ।
ਰਮਨ ਇਕ ਪੈਕੇਟ ਮਨਜੀਤ ਨੂੰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।
ਰਮਨ: ਜਨਮਦਿਨ ਮੁਬਾਰਕ ਮੰਮੀ।
ਮਨਜੀਤ: ਥੈਂਕ ਯੂ ਪੁੱਤ, ਇਸ ਵਿੱਚ ਕੀ ਹੈ।
ਰਮਨ: ਇਸਨੂੰ ਖੁਦ ਖੋਲ੍ਹ ਕੇ ਦੇਖੋ।
ਮਨਜੀਤ: ਪੁੱਤ, ਮੈਂ ਇਸਨੂੰ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਦੇਖੂੰਗੀ।
ਰਮਨ: ਹੁਣੇ ਦੇਖੋ ਮੰਮੀ।
ਮਨਜੀਤ: ਮੈਂ ਇਸਨੂੰ ਕੱਲ ਦੇਖ ਲੂੰਗੀ, ਪੁੱਤ ਮੈਨੂੰ ਹੁਣ ਨੀਂਦ ਆਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਤੂੰ ਵੀ ਸੌਂ ਜਾ ਹੁਣ ਜਾਕੇ।
ਰਮਨ: ਠੀਕ ਹੈ ਮੰਮੀ ਅੱਜ ਦੀ ਪਾਰਟੀ ਕਿਵੇਂ ਰਹੀੇ।
ਮਨਜੀਤ: ਕਿਹੜੀ ਪਾਰਟੀ।
ਰਮਨ: ਕਿਹੜੀ ਪਾਰਟੀ, ਅੱਜ ਤੁਸੀਂ ਪਾਪਾ ਨਾਲ ਡਿਨਰ ਕਰਨ ਜਾ ਰਹੇ ਸੀ।
ਮਨਜੀਤ(ਇੱਕ ਨਕਲੀ ਮੁਸਕਰਾਹਟ ਦੇ ਨਾਲ): ਵਧੀਆ ਸੀ।
ਰਮਨ: ਤੇ ਪਾਪਾ ਦਾ ਤੋਹਫ਼ਾ।
ਮਨਜੀਤ ਥੋੜੀ ਕੜਕ ਅਵਾਜ ਵਿੱਚ ਬੋਲਦੀ ਹੈ।
ਮਨਜੀਤ: ਪੁੱਤ, ਜਾ ਕੇ ਸੌਂ ਜਾ।
ਰਮਨ ਮਨਜੀਤ ਨੂੰ ਗੁੱਡ ਨਾਈਟ ਬੋਲਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਦੋਵੇਂ ਆਪਣੇ ਕਮਰਿਆਂ ਵਿੱਚ ਚਲੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਸੌਂ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
ਅਗਲੀ ਅਪਡੇਟ ਜਲਦ ਹੀ...